Üretim süreci boyunca molibden tel yığılma olgusu performansın azalması, mikro yapıda değişiklikler ve estetik kusurlar gibi sorunlara yol açabilir. Aglomerasyon öncelikle hammadde bileşenlerinin eşit olmayan dağılımı, yetersiz karıştırma ve uygunsuz sinterleme işlemleri gibi faktörlerden dolayı meydana gelir. Topaklanmayı önlemek için hammadde seçimi, karıştırma süreçleri, sinterleme süreçleri, ısıl işlem süreçleri ve kalite kontrol sistemleri dahil olmak üzere çeşitli yönlerde kapsamlı kontrol gereklidir.
Hammaddelerde yabancı maddelerin varlığı, üretim sırasında istikrarsız performansa neden olabilir. Bu nedenle hammaddelerde partikül boyutu dağılımının saflığının ve tekdüzeliğinin sağlanması topaklanmanın önlenmesinde ilk adımdır. Karıştırma işlemi sırasında, çeşitli katkı maddelerinin ve molibden tozunun düzgün bir şekilde dağılmasını sağlamak için iyice harmanlanması çok önemlidir. Bu, karıştırma sürelerinin uzatılmasıyla, verimli karıştırma ekipmanlarının kullanılmasıyla ve uygun katkı maddelerinin eklenmesiyle başarılabilir.
Sinterleme prosesinde, molibden tozunun tamamen sinterlenmesini sağlamak ve katkı maddelerinin buharlaşmasını veya kaybını önlemek için sinterleme sıcaklığının ve tutma süresinin uygun şekilde kontrol edilmesi önemlidir. Yetersiz sinterleme, molibden telinde gözenekler ve çatlaklar gibi kusurlara neden olabilir. Kademeli ısıtma sinterleme işlemleri ve atmosfer kontrolü gibi tekniklerin kullanılması, molibden tozu parçacıkları arasındaki bağlanmanın ve katkı elemanlarının düzgün dağılımının iyileştirilmesine yardımcı olabilir.
Molibden telin ısıl işlemi sırasında, işlem sırasında katkı elemanlarının topaklanmasını önlemek için atmosferin ve sıcaklığın kontrol edilmesi önemlidir. Isıtma hızı, tutma süresi ve soğutma hızı gibi ısıl işlem parametrelerinin rasyonel seçimi, molibden telin mikro yapısını ve performansını iyileştirebilir.
Ayrıca sıkı bir kalite kontrol sisteminin kurulması da yığılmayı önleyebilir. Molibden tel üretimi için ayrıntılı üretim süreci spesifikasyonları ve kalite kontrol standartlarının geliştirilmesi, her aşamada net operasyonel gereklilikler ve kalite standartları sağlar. Üretim ekipmanlarının ve süreçlerinin düzenli bakımı ve kalibrasyonu, üretim süreci boyunca istikrarı ve güvenilirliği korur, böylece ortaya çıkabilecek sorunları önler.
